Tags
11:11, გოგენი, ვან გოგი, თავგადასავალი, ლუვრი, მაგარი გოგონები, მანე, მეტროპოლიტენი, მიმზიდველი ქალაქი, მოგზაურობა, პარიზი, რენუარი, სინათლის ქალაქი, სიყვარულის ქალაქი, ფეხით სიარული, წითელი ღვინო, bonjour
„სინათლის ქალაქში“ დღეს ჩვეულებრივ იწყებენ, ფაცი–ფუცით იცვამენ ტანსაცმელს და მორიგი სამუშაოს შესრულებისთვის ემზადებიან.
ყველაფერს პარიზულის გემო და ფერი დაჰკრავს, მათ შორის ყველაზე უფერო და უსუნო საგნებსაც კი. სიტყვა დახვეწილი ისე შეეფერება ქალებს, როგორც სიყვარულს პარიზული ვნება. წარწერებში ინგლისური ენა არ ჩანს, მეტროპოლიტენი კი ტურისტული ხაზებისკენ გვიხმობს.
რიშელიეს ქუჩაზე, „ჰოტელ მალტე ოპერაში“ ვცხოვრობ. დილით ადრე ვდგები, ვუყურებ როგორ იღვიძებს ქალაქი, გრძელი თითებით ძვირფას სიგარეტს ვუკიდებ, პიჟამოთი გამოყვანილ თეძოებს ვფარავ და ვფიქრობ, რა არის ამ ქალაქში ისეთი ასე რომ მიზიდავს?
პასუხი პარადოქსულია. ამაზე ფიქრით თავს აღარ ვიმძიმებ. ვყვები აქაურ რიტმსა და პირველ სანახაობას.
ბოლომდე წაიკითხეთ : ) “როგორ ვიცხოვრე პარიზში”
