Tags
9 აპრილი, გურამ დოჩანაშვილი, დაუნდობელი მტერი, დედის ტკივილი, ზა სტალინა, იესოს ჯვარცმა, იოსებ სტალინი, მახვილი, პოლიტიკა, რუსი ჯარისკაცი, საბჭოთა კავშირი, საქართველოს ბედი, სისხლისღვრა, ქართველი მსხვერპლი, წმინდა მარიამი
გურამ დოჩანაშვილის მოთხრობაში „ორნი აქა იქ“ ნაჩვენებია სისხლიანი ეპიზოდი, რომელიც საქართველოს ისტორიაში 9 აპრილის სახელს უკავშირდება.
მოთხრობაშ კარგად ჩანს თუ როგორ უპირისპირდებიან ერთმანეთს საქართველოსა და რუსეთის მხარეები. პოლიტიკური შეუთანხმლებლობას მივყავართ შეტაკებებამდე, რომელიც სისხლისღვითა და ძალადობით მთავრდება. მსხვერპლი კი უბრალო ხალხია, რომელიც სამართიანობსათვის იბრძვის და გმირებად გვევლინება.
ერთ–ერთი ასეთი გმირია, ახალგაზრდა გოგონა, რომელიც სხვა ქართველებთან ერთად რუსთაველზე იმყოფება და პროტესტის გამოთქმას სრულიად ადამიანური გზებით ცდილობს. ამას ადასტურებს რუსი ჯარისკაცის (სტასიკის) გაოცებაც, რომლის მოლოდინიც მათზე ქვებით თავდასხმის შესახებ არ გამართლდება, იგი ხედავს როგორ წყნარად მოითხოვენ ქართველები თავისას, თუმცა საბჭოთა კავშირის გავლენა მის შინაგან ბუნებაზეც აისახება და იგი იძულებულია ხელი აღმართოს სრულიად უდანაშაულო გოგონაზე, რომელიც უცოდველია და ამასთანავე გამოუცდელიც. „გოგონა იდგა მის წინ წყნარი, და შიშით კი არა, გაოცებული შესცქეროდა მხოლოდ“
სტასიკის არსება, მოკლებულია ადამიანურ თვისებებს. მან „სიამოვნებით, ნელა შემართა ხელი, ყვრიმალებდაბერილმა, კბილებში გამოსცრა: „ვოტ ტებე…“. აქ ჩანს სტასიკის დაუნდობლობა და მრისხანება. იგი მთელი თავისი ძალით იქნევს ბარს და გოგონას სიცოცხლეს გამოამშვიდობებს.
Sophie SUNNY Golden said:
მახსოვს, ეს მოთხრობა რამდენიმე წლის წინ წავიკითხე და ძალიან მომეწონა. ახლა შინაარსიც აღარ მახსოვდა, სიმართლე ვთქვა. დიდად ვერ ვუგებ მე დოჩანაშვილს, უნდა ვაღიარო.
♥ Summer ♥ said:
სამწუხაროდ წაკითხულიდან დრო რო გადის მეც მავიწყდება ხოლმე რაღაც–რაღაცეები, გმირები ან სიუჟეტი და მერე გახსენება მჭირდება რომ აღვიდგინო. მე კი დოჩანაშვილის შემოქმედებას არ ვიცნობ კარგად და ბევრს ვ ერაფერს ვიტყვი. რამდენიმე მოთხრობა მაქვს სულ წაკითხული და სამოსელი პირველის დაწყებას ვაპირებ ახლო მომავალში.
Here Comes The Sun said:
როგორ ძალიან მიყვარს ეს მოთხრობა… დეიდა წმინდა ნინო და მზე-მარიამი… კიდევ წმინდა სამების ხმაა რაღაც საოცრად აღწერილი…დოჩანაშვილია რაა